Kinderen van nu
Opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel
VOOR IEDEREEN
Check hier data, inschrijven en betaalopties
Ik heb interesse in deze opleiding
Lees vooral verder want er staat heel veel informatie op deze pagina. Wil je nog meer weten of op de hoogte blijven?
Laat je gegevens achter en al het nieuws hierover komt jouw kant uit.
Waarom deze opleiding
Ouders, leraren en docenten, therapeuten en begeleiders, ik hoor meer en meer mensen spreken over hoe ‘het’ niet meer werkt. Hoe de kinderen van nu ‘anders’ zijn. Hoe ze dwars door je heenkijken, diep doorvragen en niets zomaar aannemen. Hoe ze lijken te weten. En hoe ze soms zelfs meer lijken te weten. Meer dan jij, meer dan je dacht, meer dan – logischerwijze – kan.
En met deze kinderen staan ook nieuwe ouders op. Ouders die zelf ook al anders waren, misschien – maar er nog niet zo goed vorm aan konden geven. Ouders die veel voelden maar weinig taal hadden voor wat ze dan allemaal wel niet voelden. Of zagen, trouwens. Wisten.
Ouders ook, die het altijd al anders wilden doen. Omdat ze zelf niet zo goed pasten. Omdat ze zelf een verlangen hadden naar anders. Beter. Veiliger, vooral.
En deze ouders zijn niet alleen letterlijk ouders. Natuurlijk zijn er ook leraren en docenten die er hetzelfde over denken, voelen en weten. Opa’s en oma’s. Therapeuten en behandelaars. Kortom: de volwassenen om de kinderen heen zien, wij zijn verantwoordelijk, wij zijn immers volwassen.
Ikzelf ben er ook zo een. Het zou zekersteweten anders gaan. Beter. Veel en veel en veel veiliger. Dat laatste, dat was het allerbelangrijkste voor mij: dat ik mijn kinderen de veiligheid kon bieden die ik zelf nooit had ervaren.
Mijn eigen verhaal - Voorwoord uit het boek Kinderen van nu
Terwijl ik dit schrijf zijn mijn zonen 19 en 20 jaar. We hebben een mooie band met elkaar. Ze willen mij in hun leven en vragen me geregeld met hen ergens over te praten, iets leuks buitenshuis te doen of gewoon, samen te eten en een serietje te kijken. Ik vind dat een zegen. Ik kan me niets beters voorstellen dan dat mijn kinderen oprecht tijd met me willen doorbrengen. Dat ze in hun drukke leven, met hun vrienden en sport en uitgaan en werk en studie en wat al niet meer, het leuk vinden om met een vrouw van mijn leeftijd te hangen. Ik voel me ook altijd zo gezegend als ze beiden thuis zijn en we samen dubbel liggen om de flauwe verhalen, als er rake opmerkingen en taalgrapjes over tafel pingpongen, als er oprechte verbinding is tussen die twee broers. Magisch.
We hebben een moeilijk en hobbelig pad bewandeld, met z’n drietjes. Er is veel gebeurd. Van scheiding tot schoolverlating, van familiedrama’s tot contactbreuken, van emotionele trauma’s tot fysieke problemen. Het lijkt soms wel of deze kinderen vóór hun 21e ‘even alles gedaan’ wilden hebben, zodat ze daarna het leven zouden kunnen leiden waarvoor ze eigenlijk gekomen zijn – wat dat ook mag zijn.
En in dat alles ben ik als ouder gigantisch uit de bocht gevlogen. Ik overdrijf niet. Ik heb momenten gekend van pure machteloosheid. Van pure woede ook, razernij eigenlijk. Momenten waarop ik het echt niet meer wist, momenten waarop ik ermee wilde stoppen. Met ouder zijn, met leven, met alles. Momenten waarop ik zó in de knel kwam dat ik wel uit elkaar kon barsten, ontploffen en opgaan in niks, een big bang, omdat alles beter leek dan klein en in elkaar gedrukt blijven. Maar net als bij een kermisattractie kun je er niet uit. Als dat zoemertje eenmaal gaat is het te laat. Dan heb je al een kaartje gekocht, ben je al naar je karretje gelopen, ben je er al in gaan zitten. Heb je je ingesnoerd en vastgeklikt en is het: tanden op elkaar, goed vasthouden en af en toe gillen alsof je leven ervan afhangt. Enjoy the ride.
Ja, ik heb mijn kinderen wel eens geslagen. Ik heb tegen ze geschreeuwd, ze door elkaar gerammeld, ze snerend toegesproken. Ik heb ze gestraft en aan hun lot overgelaten en ben overbeschermend geweest. Heb ze alles uit handen genomen en veel te veel alleen laten doen. Ik heb ze gesmoord in mijn wanhopige pogingen het goed te doen en hen verlaten als ikzelf verloren was in mijn eigen ellende. Ik heb alle mogelijke fouten gemaakt die je kunt maken, als ouder. Ik durf te wedden jij ook. Want dat is wat onlosmakelijk verbonden is met ouderschap: fouten maken. Keihard op je bek gaan, en dan door. Je kunt er niet uit.
Een ander soort ouder
Mijn ouderschap veranderde door twee dingen. Ten eerste realiseerde ik me op een gegeven moment dat ik stevig op weg was precies de tegenovergestelde ouder te worden van die ik wilde zijn. Ik werd uitermate praktisch, en deed niets meer vanuit mijn hart. Ik bevond me altijd in regelmodus, in plaats van in de zo begeerde flow. Ik was innerlijk verhard vanwege alle verantwoordelijkheid die ik alleen droeg, in plaats van dat ik kon zijn in mijn zachte, krachtige, liefdevolle kern. Aan de buitenkant leek het alsof ik alles onder controle had, vanbinnen was ik diep ongelukkig. Ik wist overigens niet dat ik ongelukkig was, omdat ik het veel te druk had met overal aan proberen te voldoen. Ik had geen enkele tijd om te voelen, laat staan iets negatiefs. Stel je voor. Dat paste niet bij het alles-is-in-orde-plaatje dat ik zorgvuldig had gecreëerd en waarin ik zelf ook geloofde.
Ten tweede begon ik in te zien dat mijn kinderen gewoon niet goed reageerden op wat ik als normale opvoedstrategieën zag. Alles wat logisch leek, alles wat hoorde, alles wat nou eenmaal zo was, alles wat ik zelf had meegekregen aan regels en normen en waarden maar ook meekreeg van andere ouders, het consultatiebureau, van opvoeders, leraren en bijvoorbeeld uit boeken – het sneed geen hout. Mijn kinderen wisten precies wanneer ik iets wilde ‘omdat het zo hoort’. En wanneer ik vanuit vermoeidheid mijn boosheid afreageerde op hen. En ook wanneer ik iets gedaan probeerde te krijgen onder het mom van iets anders. Kortom: ze prikten overal dwars doorheen. Waren de perfecte spiegels. En dat maakte het enorm lastig om een ‘gewone’ ouder te zijn.
Door een langzaam maar gestaag groeiend besef van deze twee dingen besloot ik uiteindelijk om dan maar een ’ander soort’ ouder te zijn. Ik dacht: oké, als jullie het zo willen, kunnen jullie het zo krijgen. Maar dat gaat dan wel twee kanten uit. Ik besefte inmiddels ook dat het ’m zat in schuld, schaamte en oordeel: elke keer als we escaleerden draaide het op een of andere manier om die drie, elke keer wanneer we uit onze relaxte flow raakten lag er een oorzaak in deze drie. Zowel mijn kinderen als ikzelf zouden een andere manier gaan ontdekken. Een manier waarbij ik de schuld, schaamte en oordeel die voor ons gezin niet werkte helemaal aan de kant zou leggen – en andersom zou ik deze drie van hen ook niet meer accepteren. We zouden dan samen wel ontdekken wat dat voor gevolgen had.
Ik liet los. Geen controle meer, maar waarachtigheid. Ik werkte opnieuw dieper aan mezelf. Ontsluierde, heelde, vervulde, ontmantelde. En ik nam mijn kinderen mee in het proces. Ik legde uit en was eerlijk, deelde en was kwetsbaar. Ik verwachtte van hen hetzelfde. Ik accepteerde van hen en van mezelf geen smoesjes meer, streek niks meer glad, ging alles met ze aan. Ik heb regelmatig gezegd: ‘Een “gewone” ouder zou nu “gewoon” straf geven, en dat wil ik niet. Ik wil dat je eerlijk bent, ook naar jezelf. Ik wil een ander soort relatie met jou dan die van “kind dat vervelend is” en “ouder die moeilijk doet”. Maar als jij liever een “gewone” opvoeding hebt, dan pas ik me aan. Dan geef ik “gewoon” straf als je iets “verkeerds” doet en hoeven we het er helemaal niet over te hebben.’ Het werkte. Ze openden zich, durfden zichzelf ook kwetsbaar op te stellen, werden eerlijk over wat ze werkelijk dachten en voelden en wilden.
En langzaamaan veranderde alles. Ik vond het prachtig. Ik zag ze groeien en dacht alleen maar: wat een bijzondere eer. Dat deze kinderen zichzelf zo durven te delen met mij. Ze werden zo open, zo eerlijk. Ik was zorgvuldig met die eer en ik wilde hun vertrouwen niet beschamen. We groeiden als gezin. En omdat er binnen ons gezin steeds minder ruimte was voor schuld, schaamte en oordeel, was dat er ook steeds minder in henzelf.
Opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel werd mijn kompas voor alle beslissingen die ik nam. En ook om mezelf op koers te houden. Het was mijn ijkpunt wanneer er ruzie of problemen waren. En die waren er, genoeg. Alles wat opgroeiende kinderen meemaken, maakten mijn kinderen mee. Schoolproblemen, geldproblemen en relatieproblemen. Ruzies en ongelukken. Liefdesverdriet. Gekonkel tussen vrienden. Politie aan huis. ‘s Nachts worden gebeld omdat er niet meer veilig naar huis kan worden gefietst. Morning-afterpil en soa-test. Wiet en drank en god weet wat nog meer. Ik heb het allemaal voorbij zien komen. Opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel betekent dan ook zeer zeker níet opvoeden zonder kaders, afspraken of regels. Sterker nog: grenzen voelen, kunnen aangeven én bewaken is een belangrijke sleutel.
De impact van opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel
Ik maak me geen illusies: natuurlijk houden mijn kinderen zaken voor me achter. Ook dat hoort erbij. Ik heb mijn kinderen al van jongs af aan geleerd dat mensen zelf mogen bepalen wat ze wel en niet delen met een ander. Maar op de een of andere manier wordt alles wat echt nodig is en alles wat echt belangrijk is bespreekbaar gemaakt. En er wordt zonder gêne om hulp gevraagd. Mijn jongste zei laatst nog, toen ik hem vroeg of hij bang was geweest dat ik zou veroordelen wat hij me verteld had: ‘Het komt niet eens bij me op dat jij me zou veroordelen of zou afwijzen als ik iets vertel over mezelf of als ik ergens mee zit.’
Die blijmoedige vrijheid, dat gun ik iedereen. Gewoon weten dat er zo’n plek voor je is. Er niet eens over hoeven nadenken. Het is voorbij veiligheid. Omdat het gewoon IS.
Ik geloof dat wanneer schuld, schaamte en oordeel steeds minder als middelen worden ingezet om zaken voor elkaar te krijgen, als redenen worden gezien om iets te doen dan wel te laten, als manieren om macht uit te oefenen over een ander, dat de wereld steeds mooier en beter wordt. En ik geloof dat opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel daar een enorme impact op zal hebben.
Ik denk namelijk dat mijn kinderen geweldige ouders worden. Ze denken niet eens meer na over of je jezelf mag zijn, of je waardevol bent. Voor hen is dat volledig evident, en zo zullen ze ook hun kinderen behandelen. Tegelijk nemen ze verantwoordelijkheid voor zichzelf en wie ze zijn en wat ze nodig hebben. Die verantwoordelijkheid is onontbeerlijk. Daar waar schuld, schaamte en oordeel voorheen de richting gaven, zul je nu zelf je weg moeten bepalen. Je zou kunnen zeggen: opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel is opvoeden in het nemen van volledige verantwoordelijkheid.
Kinderen van nu willen vrij zijn
Uiteindelijk zul je het hier, op aarde, helemaal zelf moeten doen. Hoe meer verantwoordelijkheid je neemt, hoe vrijer je bent. En als de kinderen van nu iets willen, is het vrij zijn. Hun leren hoe vrij te zijn, verantwoordelijkheid te nemen en te leven zonder schuld, schaamte en oordeel binnen bestaande kaders, zoals die van een gezin, sportclubs, vriendengroepen, school, werk en maatschappij, is misschien even puzzelen maar uiteindelijk enorm lonend. Zowel voor de kinderen van nu als voor hun ouders.
In dit boek geef ik de benodigde kennis, inzichten en inspiratie, maar ook praktische handvatten en eerste stappen die je zelf kunt zetten, wanneer je wilt opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel. Dit boek is niet alleen voor ouders, opa’s en oma’s en andere opvoeders. Maar ook voor leraren en docenten, coaches en therapeuten. Kortom: voor iedereen die met kinderen leeft en werkt, op wat voor manier dan ook.
Ik wens je een mooie reis,
Marieke Zwinkels, januari 2024
Meer lezen? Bestel het boek via jouw favoriete boekhandel of klik hier.
Perfecte dynamiek
De kinderen van nu staan voor de immens grote opgave in de inmiddels immens grote wereld om totaal verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf. Alle vangnet, alle grenzen, alle kaders haast zijn verdwenen. ‘Zo hoort het’ en ‘dit moet’ geldt amper nog. Hun wereld is vele malen groter dan de onze ooit geweest is en zal alleen maar groter worden. Wanneer je niet wilt opgaan als druppeltje in de oceaan, hoe hou je dan jezelf bij elkaar? Daarop zoeken zij het antwoord. En de ouders en opvoeders, de leraren en docenten van kinderen van nu kunnen hen dat antwoord helpen vinden. Ze komen haast vanuit de andere kant: ze moesten juist openbreken en vrijheid bevechten. De wereld juist groter maken. In plaats van ‘wie ben ik in deze eindeloze wereld’ was het ‘wie ben ik buiten dit veel te krappe kader’. In plaats van ‘wat wil ik in alles wat kan’ was het ‘wat wil ik en het kan me niet schelen dat het niet kan, ik doe het toch’. En dat geeft hen een perspectief wat de kinderen van nu kan helpen zoals niemand anders kan.
Hoe zit het – in jou?
Schuld, schaamte en oordeel zijn verweven in onze realiteit. In alles. In hoe je met anderen omgaat, in hoe je de wereld bekijkt. In hoe je jezelf bekijkt. En in hoe je bekeken wordt, hoe er met je omgegaan wordt. Daar is niet zozeer iets mis mee. Het is alleen niet (meer) werkelijk ‘houdbaar’. Er is zoveel gebeurd, de afgelopen jaren. Iedereen heeft zoveel keuzes moeten maken, zoveel moeten schakelen en zoveel moeten loslaten. Er komen steeds meer mensen die zeggen, ik wil af van de angst, af van de schaamte, het schuldig voelen maar ook anderen schuldig vinden. Ik wil niet meer oordelen, niet over mezelf en niet over de ander. Ik ben er moe van. Het levert me niks op. Ik wil eigenlijk alleen nog gewoon van mezelf houden, gelukkig zijn, vrij zijn. En ik wil dat ook voor mijn kinderen.
Het klopt ook helemaal, met nu. De tijd van één zijn in jezelf. Van mannelijk en vrouwelijk geïntegreerd – in jezelf. De tijd van het grote thuiskomen. Ja maar, er is juist zoveel chaos, denk je misschien. Klopt. Dat is logisch. Want in dat proces van thuiskomen, komt alles wat ‘niet thuis’ is, naar boven. En dus alles omtrent schuld, schaamte en oordeel.
Lees verder
En misschien denk je: Ik doe dat niet. Ik oordeel niet, ik geef niet de schuld, ik schaam me niet. Maar als je nog nooit bewust hebt gewerkt met schuld, schaamte en oordeel dan kan ik je verzekeren: dat doe je wel. Alleen, het is zo normaal en zo ingebed en zo verinnerlijkt, dat je het niet door hebt. In de kleinste dingen is het door gedrongen. Het zit ‘m in je relatie met geld, en in je relatie met tijd. Het zit ‘m in de manier waarop je vindt dat je te kort schiet (in wat dan ook) en de manier waarop je vindt dat je het verkeerd doet. In de manier waarop je vindt dat je moet opschieten (want anders) en in de manier waarop je vindt dat je te laat bent (voor wat dan ook). In het boos zijn op jezelf. Op je kinderen. Op je partner. Op je familie. Op je collega’s. Op de regering. Op welke manier dan ook. Van ‘ik ben bang want ze hebben macht over me’ tot en met ‘ik luister gewoon niet’ en ‘bekijk het maar’ tot en met ‘ze snappen het niet’ en ‘het zou zo mooi kunnen zijn’.
En al dat – daarmee is niks mis. Maar het is wel interessant. Want onze kinderen stellen ons, nu, voor een uitdaging. En die is: kun je ook zonder? Zonder schuldgevoel naar jezelf, zonder de schuld aan de ander. Zonder schaamte voor iets in jou, zonder schaamte voor iets buiten jou. Zonder oordeel naar binnen en zonder oordeel naar buiten. En kun je mij dan zo zien – zonder me te veroordelen, zonder je voor me te schamen en zonder jouw schaamte bij mij te dumpen, zonder mij een schuldgevoel te geven, voor wat dan ook. Want ik ben. En dat is genoeg.
Want deze kinderen, ze zijn gekomen voor nu. En ‘nu’ is dus de tijd van het grote thuiskomen. Van zelfliefde en van eenheid, van binnen. Kijk maar om je heen, dan zie je het. Overal.
En deze kinderen geven op niet mis te verstane wijze aan dat ze het voor minder niet doen. Ze weigeren. Te eten, te drinken, naar school te gaan, zich aan de regels te houden. En als ze klem gezet worden, gedwongen, dan gaat alles op slot.
Ze hebben zelf óók een hele grote uitdaging: verantwoordelijkheid nemen. Want zij zijn hier – en nu moeten ze ook verantwoordelijkheid nemen in het hier-zijn. In deze fysieke realiteit. In deze maatschappij. In dit kader. En oh boy. Hebben deze kinderen een hekel aan welk kader dan ook.
Vrij willen ze zijn. Maar vrijheid komt juist met het nemen van die verantwoordelijkheid. Hoe meer verantwoordelijkheid je neemt, hoe vrijer je bent. En dat is een harde les, voor deze kinderen. En oh boy. Hebben deze kinderen ons daarin nodig.
Hoe makkelijk is het dan, of moet ik zeggen verleidelijk, om als ouder/opvoeder/leraar te werken met schuld, schaamte en oordeel om voor elkaar proberen te krijgen wat anders niet lukt.
Dus lieve ouder, opvoeder, opa of oma, leraar of docent, of gewoon, in dit alles wild geïnteresseerde: buckle up. Want in deze opleiding is van alles te ontdekken over schuld, schaamte en oordeel. Over hoe het in je systeem zit, en waar, en waarom. Over hoe het verweven is met je dagelijks leven en hoe je jezelf er – onbewust of bewust – vaak door laat sturen. En dus ook over hoe het een rol speelt in je opvoeding. Je lesgeven. Je keuzes in interactie.
Maar bovenal leer je hoe je zonder kan opvoeden. Niet zonder een kader te geven, niet zonder verantwoordelijkheid te leren nemen, niet zonder oorzaak en gevolg, maar wel zonder schuld, schaamte en oordeel.
Zo ziet het eruit | Dit levert het op
Deze opleiding bestaat uit drie tweedaagsen waarin ik je alles leer wat ik over Opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel weet. Ik geef je de tools om het je helemaal eigen te maken zodat ook jij hiermee uit de voeten kan. En ik geef je vervolgens superpraktische, hands-on bouwstenen. Je gaat naar huis met een heleboel kennis, echt een WETEN – hoe het werkt. Een weten waarin je blijvend kunt groeien en shiften wat je blijvend kunt toepassen.
Kortom: tijdens deze opleiding ga je eerst naar binnen en breng je vervolgens al het geleerde naar buiten in jouw dagelijks leven, persoonlijk binnen bijvoorbeeld jouw (oppas-) gezin en als het van toepassing is ook professioneel.
1e twee dagen
Schuld, schaamte en oordeel – kennis, inzicht en inspiratie over alles wat daar bij hoort en wat het met zich meebrengt binnen de opvoeding en opleiding van kinderen van nu.
2e twee dagen
Onder de knie – Oefenen en opdrachten, integratie en verwerking – zelf ervaren, eigen maken en verankeren van wat aan bod is gekomen.
3e twee dagen
Het grotere plaatje – Omzetten naar jouw eigen dagelijkse praktijk (van gezin tot klaslokaal, van praktijk tot organisatie) – integratie en internalisatie – jij en je eigen manier.
Inhoud van de opleiding
Algemeen
In deze opleiding doe ik zoveel mogelijk recht aan zowel jou, de ouder en opvoeder, als aan het kind, maar jij staat voorop. Het is blijkbaar jouw wens om op te voeden zonder schuld, schaamte en oordeel, anders zou je deze opleiding niet doen. Je zult hierin eerst voor jezelf moeten zorgen. En er moet dus aandacht zijn voor de manieren waarop jij schuld, schaamte en oordeel hebt aangenomen en hebt verweven met jezelf. Voor hoe je ze naar jezelf toe gebruikt en voor hoe je ze aan een ander geeft. Pas daarna kun je richting je kinderen daadwerkelijk stappen nemen die bijdragen op een positieve manier zonder al te vaak uit te glijden – wat vaak juist weer schuld, schaamte en oordeel oproept! Het is belangrijk dat zoveel mogelijk te vermijden. Deze opleiding is niet bedoeld om jou de ‘perfecte’ ouder te laten zijn die alles overal maar aankan en altijd vrij en lichthartig zonder enige lading reageert.
Het eerste gedeelte van de opleiding gaat daarom ook alleen maar over jou. Jouw geschiedenis en jouw ervaringen, jouw eigen systeem, en jouw relatie met de wereld om je heen. Pas daarna richten we ons op de kinderen van nu en hun behoeftes en valkuilen. En daarna komt alles samen in de relatie tussen jou en jouw kinderen. Dan wordt het echt praktisch en leer je hoe je kunt gaan toepassen. We werken veel met casussen, en we besteden aandacht aan het on-going proces betreffende opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel waarin je je als ouder en opvoeder bevindt. En uiteindelijk kijken we naar de toekomst en geef ik inzicht in hoe je blijvend bewust kunt kiezen voor opvoeden – en leven – zonder schuld, schaamte en oordeel.
Specifieke onderdelen en doelen
De opleiding bestaat uit verschillende onderwerpen en onderdelen die gedurende de dagen aan bod komen. Dit loopt niet altijd even lineair en we kunnen soms van onderwerp naar onderwerp springen als dat beter klopt met bijvoorbeeld vragen die worden gesteld. Deelnemers zijn altijd proceseigenaar bij de opleidingen van The Fountain, en ik ben procesbegeleider. Dat houdt onder meer in dat ik ervoor zorg dat alle inhoud wordt bestreken en de opleidingsdoelen worden behaald.
Je leest hier meteen wat die doelen zijn, namelijk (zelf-)inzicht, inspiratie, kennis en kunde op de volgende onderwerpen en onderdelen:
Jij en jouw relatie met de wereld om je heen
Jouw eigen basis – van verborgen naar zichtbaar
Loskomen van je geschiedenis
Boosheid, woede en razernij en de rol die ze spelen
Het ontstaan van schuld, schaamte en oordeel
Instituten en groepen en de rol die ze spelen – Los van alle verhalen
De taal die je spreekt – Oordelen, meningen, voorkeuren
Innerlijke houding – Ondermijnen, neutraal zijn, ondersteunen
Kinderen van nu en hun behoeftes en valkuilen
De behoeftes van Kinderen van nu – Anders dan anders?
Wij, de volwassenen van nu – Perfect voor deze kinderen
Voorwaarden: Zelfliefde, grenzen en veiligheid
De valkuilen van Kinderen van nu – Een logisch gevolg
Wat Kinderen van nu je laten zien – Een kans als nooit tevoren
Jij en het kind: Het on-going proces waarin je je als ouder en opvoeder bevindt
Wie in jou is aan het stuur?
Zelfliefde en egoïsme
Overnemen – leeftijdsadequaat handelen
Window of Tolerance en emotie regulatie
Over grenzen en boosheid: jij bent en blijft mens
Fasen in een proces
De Berg – De Leerkuil
Weerstand op verandering
Voortschrijdend inzicht
Het belang van uitstellen
Oefening baart kunst
Wat werkt altijd?
En nu? Inzicht in hoe je blijvend bewust kunt kiezen voor leven en opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel
Kies je strategie – Niet kiezen is ook kiezen
Wat wil jij? – Jouw verlangens en wensen altijd in de hoofdrol
De relatie tussen verantwoordelijkheid en kiezen, en hoe je dromen waarmaakt
Jij in de toekomst – Een duurzame ontwikkeling en expansie van jou
Zooms na de opleiding
Na de opleiding zijn er nog twee Zoom bijeenkomsten. Deze bijeenkomsten zijn optioneel, het zijn twee uurtjes om te delen en om vragen te stellen. Ervaring leert dat het voor deelnemers soms fijn is na de opleiding en in het leven van alledag hiervoor nog even ruimte te krijgen. En er worden tijdens deze ‘na-Zooms’ vaak hele waardevolle inzichten gedeeld die echt een meerwaarde hebben voor de deelnemers! Deze Zooms worden niet opgenomen dus je kunt ze niet terugkijken.
Praktisch
Zo ziet het eruit
Deze opleiding bestaat uit 3x een tweedaagse. Let op: het zijn geen volle dagen online. Je bent in een bepaald ritme online, volgt Zooms, en werkt individueel, in tweetallen of in groepjes aan opdrachten.
Je hebt dus tijd en ruimte voor jouw dagelijkse bezigheden en verplichtingen. Deze opleiding geeft je de kans het helemaal op je eigen manier te doen! Al het materiaal wordt opgenomen en in een Showcase in Vimeo geplaatst waar je toegang toe hebt, zodat je kunt nakijken en naluisteren.
Als je je inschrijft op de interesselijst via het formulier bovenaan deze pagina hou ik je op de hoogte, bijvoorbeeld als er een nieuwe ronde komt.
Het ritme van de tweedaagsen
Online: van 10.00 uur tot 13 uur
Zelfstudie en reflectie-opdrachten: van 13 uur – 15.30 uur
Online: van 15.30 uur tot 17 uur
Zooms na de opleiding
Van 20.00 uur tot 21.00 uur
Voor al jouw vragen en dagelijkse praktijk
Klik voor data en tijden
vrijdag 19 en zaterdag 20 april 2024
Online: van 10.00 uur tot 13 uur
Zelfstudie en reflectie-opdrachten: van 13 uur – 15.30 uur
Online: van 15.30 uur tot 17 uur
vrijdag 24 en zaterdag 25 april 2024
Online: van 10.00 uur tot 13 uur
Zelfstudie en reflectie-opdrachten: van 13 uur – 15.30 uur
Online: van 15.30 uur tot 17 uur
vrijdag 3 en zaterdag 4 mei 2024
Online: van 10.00 uur tot 13 uur
Zelfstudie en reflectie-opdrachten: van 13 uur – 15.30 uur
Online: van 15.30 uur tot 17 uur
woensdag 29 mei en woensdag 19 juni 2024
Zooms na de opleiding
Pauzes
Tijdens de dagen heb je in elk geval een uur middagpauze. Mensen hebben ruimte nodig even naar buiten te gaan, even iets anders te doen, even een dutje soms zelfs! Eten en drinken kun je natuurlijk doen wanneer je zin hebt. Handig wel, online, je kunt gewoon je geluid en\of camera uitzetten. Verder is het een beetje afhankelijk van de groep of er tussendoor koffie- en thee breaks nodig zijn. De ervaring is: alles verloopt super soepel en iedereen kan eigen keuzes maken dus iedereen is blij.
Werkvormen en informatieverwerking
Het programma is erg afwisselend en je zult je dan ook zeker niet vervelen. En het is op maat, dat wil zeggen: als jij een bepaalde opdracht niet kunt of wilt uitvoeren, dan krijg je gewoon een andere vorm waardoor je de inhoud toch eigen kan maken. Ik ben tijdens mijn docentenopleiding afgestudeerd op de verschillende leerstijlen van oa Gardner en weet dus heel goed, dat wat voor de één werkt, de ander immens kan tegenstaan. Geen zorgen dus! Samen maken we de dagen impactvol en energie-gevend, in plaats van energie-nemend.
Studiebelasting
Voor elke studiedag moet je rekenen op zo’n 6-8 uur die je nodig hebt om alles te beluisteren/bekijken of bij te wonen, en om de opdrachten uit te voeren. Tussen de tweedaagsen door ben je minstens 2 – 4 uur kwijt aan reflectie, samenkomen met intervisiegroepjes en het uitvoeren van opdrachten.
Samen – Live
Soms kiezen mensen ervoor elkaar op te zoeken en samen de dagen te volgen: dat kan hartstikke leuk zijn! Zorg er dan voor je dat je beiden ofwel je eigen laptop of tablet hebt mét koptelefoon, ofwel goed genoeg geluid hebt om samen deel te nemen. Dat eerste is overigens wel het fijnst gebleken, maar de keuze is natuurlijk aan jezelf.
Toegankelijkheid materiaal
Al het materiaal wordt overzichtelijk opgenomen en in een Showcase in Vimeo geplaatst. Daarvan krijg jij de link. Let wel op: niets van het materiaal mag worden gedeeld of verspreid. Je leest er alles over in mijn Algemene Voorwaarden maar vooral ook in de Privacy Verklaring – iedereen is veilig binnen de groep.
Aan te schaffen materiaal
Deze opleiding is inclusief al het materiaal en je hoeft dus verder niks aan te schaffen. Het boek ‘Kinderen van nu – opvoeden zonder schuld, schaamte en oordeel’ is niet inbegrepen. Dat komt namelijk pas in januari 2024 uit! Daarme heb ik rekening gehouden in de prijs van deze opleiding zodat je het alsnog in januari kunt aanschaffen zonder extra kosten te maken.
Whatsapp groepjes
Er is een mogelijkheid om te verbinden en delen, te inspireren en te helpen, samen te groeien en te ontdekken, in een Whatsapp groep voor alleen deelnemers (dus zonder mij). Deelname is uiteraard geheel vrijwillig en niet per sé nodig voor de opleiding. Daarnaast is er een Whatsapp groep voor ons allemaal waar we heel praktisch afspraken kunnen maken, elkaar kunnen contacten als er een vertraging is of als er andere hobbels onderweg zijn. Kortom: er is een groep voor het proces waaraan je niet deel hoeft te nemen, en een voor de praktische gang van zaken waaraan deelname wel belangrijk kan zijn.
Ben ik iets vergeten?
Dat denk ik wel. Maar dan komt het later, of app of mail me even met dringende vragen. Je vindt me onder contact.
Wil je meedoen? Maak dan hier jouw keuzes
Data, inschrijven en betaalopties
Veelgestelde vragen
Hier vind je antwoord op de meest voorkomende vragen over deze opleiding. Staat jouw vraag er niet bij? Mail me even, via marieke@mariekzwinkels.com, dan antwoord ik snel! Je kunt ook jouw interesse in deze opleiding aangeven door je email achter te laten. Ik kan je dan nieuwe informatie sturen zodra het beschikbaar wordt, zoals de start van een nieuwe ronde, en even contact met je opnemen om te checken of je specifieke vragen hebt. En of je misschien even wil sparren – soms is het fijn als iemand even meedenkt over of iets wel of niet past.
Is dit een opleiding met certificaat?
Ja, het is een opleiding die uitermate geschikt is voor iedereen die met mensen werkt en je krijgt inderdaad een certificaat.
Wat als ik er (een paar keer) niet live bij kan zijn?
Dat geeft niks. Omdat alles wordt opgenomen heb je alle tijd en ruimte om op jouw manier door de stof te gaan. De opnames blijven drie maanden na de laatste opleidingsdag beschikbaar dus je hebt alle tijd!
Is het intensief?
Ja. Er gebeurt altijd heel veel tijdens de opleidingen. Het zijn intensieve dagen waarin je hard werkt en shift en leert en herinnert. Het heeft altijd impact.
Wat kost de opleiding en is er een betaalregeling?
De opleiding kost 1880 euro en ja, er is een betaalregeling mogelijk, net als bij elke andere opleiding die The Fountain aanbiedt. Hier vind je alle informatie over inschrijven en betaalopties. De opleiding is vrijgesteld van btw wegens inschrijving bij het CRKBO.
Kan ik hier ook echt iets mee?
Ja, je kunt het praktisch toepassen in jouw eigen praktijk. Ja, ook in jouw gezin! Of op je werk. Ook daarvoor zal allemaal uitgebreid aandacht zijn – ook tijdens de Zooms erna.
Is er een vervolg?
Ja. Er is bijvoorbeeld een opleiding voor coaches en therapeuten. En je kunt me benaderen voor trajecten voor scholen, ouders en kinderen, voor trajecten thuis in je gezin, voor lezingen en workshops. Als je interesse hebt, geef dat vooral aan op deze pagina door je email achter te laten. Ik neem dan sowieso even contact met je op om te zien of je nog vragen hebt en ik hou je dan van nieuws over deze opleiding op de hoogte.
Ik werk niet met kinderen: is deze opleiding ook voor mij?
Deze opleiding is werkelijk voor iedereen die met kinderen te maken heeft – dus ook als je niet beroepsmatig werkt met kinderen. Als je helemaal geen interesse hebt in kinderen, maar wel in leven zonder schuld, schaamte en oordeel en alles wat dat inhoudt en met zich meebrengt, dan kan deze opleiding nog steeds hartstikke geschikt voor je zijn – ook afhankelijk van wat je precies wilt. Laat je emailadres achter het Interesse-veld en ik neem even contact met je op. Dan kunnen we eventueel even sparren over wat wijsheid voor je is.
Zijn er vooropleidingseisen?
Er zijn voor deze opleiding geen vooropleidingseisen.
